No money, no honey

No money, no honey

Wanneer je de gratis Tinder versie gebruikt zul je zien dat je nauwelijks matches krijgt. Je ziet ook telkens dezelfde vrouwen voorbij komen zodat je binnen no-time door de beperkte limiet van de maximaal toegestane dagelijkse hoeveelheid 'swipes' heen bent. Tinder probeert van alles om je over te halen tot een duur betaald abonnement. Er is zelfs een extra duur abonnement (gold) waarvan het nut op zijn zachtst gezegd twijfelachtig is (zie eerder een review).
Het algoritme dat Tinder gebruikt om je aan anderen voor te stellen is in nevelen gehuld. Voor het zelfde wordt je dus helemaal niet voorgesteld aan bepaalde vrouwen. Niemand die weet hoe het werkt en niemand die het kan controleren. Je kunt ook niet zien hoeveel potentiele kandidaten er aanwezig zijn. Tinder is net zo schimmig geworden als de ettelijke dubieuze datingsites. Allemaal proberen ze misbruik te maken van mensen die graag een partner willen. Aan emotie valt te verdienen.
Maar als je gaat betalen zullen er volgens Tinder deuren voor je opengaan.
Als je niet betaalt geldt kennelijk: no money, no honey. een principe dat ook veel vrouwen overigens hanteren. Ga maar na hoe vaak jij de hele shit hebt betaald en hoe vaak het je is overkomen dat je getrakteerd wordt door een vrouw.
Jammer dat deze app die eens wel goed werkte, is vervallen in een commercieel gedrocht.

Sterke punten
Ben je bereid te betalen dan werkt het misschien, misschien ook niet, misschien tja.......

Zwakke punten
dezelfde uberkritische vrouwen als op datingsites.

Drugsdealers geven in het begin gratis drugs weg zodat mensen verslaafd raken en daarna moet je betalen. Zo handeld Tinder ook

Een drugsdealer probeert zoveel mogelijk geld af te troggelen. Vraagt de drugsdealer te veel geld dan kan de verslaafde op zoek gaan naar een goedkopere drug. Hoeveel een verslaafde kan en wil betalen hangt af van zijn of haar persoonlijke situatie. Tinder laat 30 plussers daarom een hoger tarief betalen.