Mijn verhaal.

Mijn verhaal.

Toen ik 9 jaar geleden bij mijn vriendin wegging viel ik in een soort van gat.
Ik raakte verschillende goede vrienden kwijt, niet uit kwaadwilligheid maar het verwatert toch.
Uit eenzaamheid melde ik mij aan bij R.P.
3 jaar lang was ik af en aan lid en had verschillende dates maar kon mijn draai niet goed vinden.
Op het laatst was ik er klaar mee om voor de zoveelste keer in een restaurant of kroeg die zanikverhalen aan te horen over hoe lullig hun ex wel niet deed.
De volgens hun profiel zo avontuurlijke globetrotters die het liefst met rugzak door de Himalaya trekken, bleken in de praktijk meestal kwijnende vrouwtjes te zijn die zonder vent hun leven totaal geen draai weten te geven.
6 jaar geleden kapte ik met R.P.
Ik melde mij aan bij het Rode Kruis, doe eerste hulp-diensten, help de jeugd opleiden enz.
Ik ben actief bij een kleine stichting die in noord-oost Roemenie een school voor gehandicapte kinderen bouwt.
Ik ben sinds een jaar aangesloten bij de Baptisten-gemeente bij mij in de buurt en heb inmiddels zoveel vrienden, kennissen, activiteiten en sociale contacten dat ik af en toe moet woekeren met de tijd.
Waarom vertel ik dit verhaal?
Omdat teveel mensen hun geluk laten afhangen van het hebben van een relatie.
Dit is de doelgroep die R.P. misbruikt om geld uit de zakken te kloppen.Toch maar weer een maandje verlengen, je weet maar nooit.
Kom eruit, ga bij een sport, neem een hobby, doe vrijwilligerswerk en laat R.P. barsten.
Jij bent jij, helemaal compleet als mens.
Trek je niks aan van dat gezeur of je nu nog steeds alleen bent.
Ja, dat ben ik, so what?
Laat je niet langer bij de veter nemen door al die fakers en sexmaniakken die op deze site afkomen als vliegen op honing.
Dit is eigenlijk geen review over R.P. maar meer een hart onder de riem voor al die mensen die denken dat ze een relatie nodig hebben om het leven zin te geven.
Bedenk dat wanneer een relatie zaligmakend zou zijn, er niet zoveel echtscheidingen zouden zijn.

Hoi,

Mooi verhaal. Maar begrijp ik je goed dat jij vrijwillgerswerk doet?
Waar leef je dan van?

Groet,
Guus

Ja Guus,
Je hebt een mooi verhaal opgeschreven, maar de werkelijkheid is niet zo zwart/wit als je denkt.
Bij de een is geluk wel afhankelijk van een goede relatie, mits het van twee kanten komt.
En bij de ander is geluk afhankelijk van goede contacten zoals in jouw geval.
Maar hoe zit het dan met je inkomen?
Hoef jij geen huur en overige vaste lasten te betalen omdat je vrijwilliggerswerk doet?
Leef je soms van een uitkering en ben je vrijgesteld van sollicitatieplicht?

Sorry
Ik bedoel Lefty en niet Guus.

Hoi Dirk en Guus, ik werk in een fabriek in 3ploegendienst.
Daarnaast ook nog op onregelmatige basis bij een kennis met een eigen bedrijf.
Het vrijwilligerswerk doe ik erbij.
Eerste hulpdiensten zijn meestal in het weekend bij allerlei evenementen en voor mijn werk in Roemenie neem ik in mei altijd een week vrij om er naar toe te gaan en verder hier transporten laden, hulpgoederen en kleding inzamelen enz.

Een onzinnig verhaal. Ik heb behoefte aan een relatie (geen schande, gewoon menselijk), het lukt niet, dus ik ga maar vrijwilligerswerk doen.

Gewoon reeel tegen de zaken aankijken en stoppen met dromen over de ideale partner.

Tis altijd wat, met of zonder partner, maar ik prefereer toch echt (na jaren van vele ervaringen) mét partner.

Ieder zijn meug, ik hoop voor je dat je een leuke relatie krijgt.
Bij mij is het andersom, na alles op de rij te hebben gezet blijf ik gewoon alleen.
Maar ik ben een uitzondering, de meeste mensen willen vroeg of laat toch weer een relatie of in R.P.jargon ´een maatje´.
Niks mis mee.