Review: Toch geen uitzondering
Zeer herkenbaar, zelf een vergelijkbaar avontuur gehad. In het begin leek het allemaal fantastisch, bijna te mooi om waar te zijn. Het kon haar niet snel genoeg gaan allemaal, het woord trouwen viel al na 2 maanden of zo.
Maar na een poosje merkte ik dat het aanpassen, belangstelling tonen en begrip hebben (voor haar vele problemen) wel heel erg alleen maar van mijn kant kwam. Iedere poging om voor mijzelf op te komen in de relatie werd beantwoord met boosheid. Na een half jaar werd ik wakker en toen bleek dat praten echt niet mogelijk was heb ik uiteindelijk de relatie beëindigd. Ook zij had zelf geen middelen en wanneer ik verder was gegaan had ze me waarschijnlijk financieel geruïneerd.
Erg borderline-achtig allemaal. Ook ik geloof diep van binnen nog steeds in echte liefde, maar waar je dat anno vandaag zoeken moet...